Kaliméra! We maken voor het eerst een trip naar Kreta met de kinderen en proberen een luilekker vakantie in all inclusive formule te combineren met een paar culturele uitstappen. Perfect op tijd worden we aan huis afgehaald door het luchthavenvervoer, voor 1 euro geboekt bij Sunweb. Na een perfecte vlucht van 3.5 uur staat in Heraklion terug een taxi voor ons klaar. Zonder zorgen bereiken we dankzij Sunweb onze vakantiebestemming. Kreta, het grootste van de Griekse eilanden, herbergt vele overblijfselen van een rijk cultureel verleden. De Minoïsche beschaving ontstond hier en behoort tot de oudste van Europa. Benieuwd of onze peuter en kleuter dit rijke erfgoed weten te appreciëren.
Vermits we onze vlieguren nogal ongelukkig gekozen hebben, is het reeds 22u wanneer we arriveren in ons hotel. We hebben via Sunweb een verblijf geboekt in het Creta Maris Beach Resort. Dit 5-sterren resort ligt op 24 kilometer afstand van de luchthaven te Iraklion en op 500 meter afstand van het centrum van Hersonissos. Ondanks het late uur is de ontvangst voortreffelijk en kunnen we ook nog aanschuiven aan een weliswaar beperkt warm buffet.
Het hotel is opgevat als een Kretenzisch dorp en onze familiekamer is gelegen in één van de vele witgekalkte huisjes. De kamer voldoet volledig aan onze verwachtingen; proper, mooi sanitair, twee slaapvertrekken, een rustige airco en een mooie, koele tegelvloer. Dankzij de ruime kamer kunnen de buggy en strandspullen netjes gestockeerd worden en voorkomen we dat het zand op de duur overal kruipt.
Onze eerste twee dagen in Kreta worden twee dagen platte rust en genieten van de faciliteiten die ons hotel te bieden heeft. Zes zwembaden, 7 kinderbaden, overdekt zwembad, speeltuin, zonneterrassen met gratis ligzetels en parasols, tuin, het strand en de zee, een 4-tal restaurants, bars in het hotel, aan de pool of op het strand, … Voorzieningen genoeg om het hotel nog niet direct te verlaten.
De eerste ochtend verdwalen we nog tussen de wit gekalkte huisjes, om vervolgens toch het kinderzwembad met de glijbanen te bereiken. Eén van de poolbars is om de hoek, zodat onze aperitief die dag niet hoeft te ontbreken. De zwembaden liggen verspreid in het hotelcomplex en sommige zijn voorzien van een klein peuter bad. Wie zich echter wil amuseren in de aqua gym, waterpolo, zumba dans e.d., moet zich wel installeren aan het hoofdzwembad. Daar start rond 10 uur in de ochtend het animatieteam met dansje op de brug over het zwembad. Net als de meeste vakantiegangers zijn wij te lui om uit onze ligstoel te komen, al moet ik toegeven dat de zumba wel aanstekelijk werkte en de DJ een goede smaak had. Even dacht ik dat onze peuter het animatiteam ging vervoegen. Zijn zumba dans in het peuter bad en het gevecht met de watermatras werkte wel op de lachspieren.
Na twee dagen luieren wordt het tijd om enkele calorieën te gaan verteren. We hebben voor twee dagen een auto gehuurd en gaan Kreta verkennen. We starten met een natuuruitstap en hopen zo het Kretenzische landschap te leren kennen. We trekken naar de Nida-hoogvlakte om de hoogste berg van Kreta, de Ida Psiloritis (2456), te gaan bewonderen.
Kreta’s geografie kent drie grote bergketens. In het westen is er de Lefka Ori of witte bergen met als hoogste top de Pachnes (2452). Hier is ook de populaire Samariakloof. Oostelijk is er het Diktigebergte met de Dikti (2148) als hoogste berg. De toppen van dit gebergte begrenzen de Lassithihoogvlakte. Wij verblijven in het centrale deel van Kreta en trekken naar het Idagebergte.
De afstand in kilometers hier naartoe valt wel mee, maar de kleine, kronkelende wegen ernaartoe nemen redelijk wat tijd in beslag. Het verkeer is rustig en al snel hebben we door dat je spontaan op de pechstrook gaat rijden om plaats te maken voor snellere wagens die achter je aankomen. In China hadden we ook al ervaren dat ze een tweevaks baan omvormen tot een viervaks, gelukkig gebeurt dit hier minder chaotisch en meer gecontroleerd.
De voormiddag is reeds een eind gevorderd wanneer we het bergdorp Anogia bereiken. Daar start een 20 kilometer lange asfaltweg naar het Nida-plateau. Het plateau is enkel bereikbaar in de zomer. Het grootste deel van het jaar is het onbereikbaar door de sneeuw. Er zou ook een skipiste zijn nabij Anogia.
Het zicht op de bergen is prachtig, de toppen zijn nog met sneeuw bedekt. Langs de weg staan hier en daar ronde, stenen hutten. Deze mitata zijn kleine kaasmakerijen, die nog steeds dezelfde vorm hebben als 3500 jaar geleden. Sommige worden zelfs nog gebruikt. Je moet geen moeite doen om de producenten van deze kaas tegen te komen. Hele kudden schapen en geiten kruisen ons pad.
Op de hoogvlakte (1400 m) is het een stuk kouder. Er is een taverne, waar je ook zou kunnen overnachten. Het paviljoen is in erbarmelijke staat. Hier vertrekken geoefende klimmers naar de top van de Psiloritis. Een dergelijke tocht is voor ons niet weggelegd, maar de wandeling van 30 minuten naar de Ida-grot is met twee kleine ukkies nog net te doen. Het is de grootste grot nabij het plateau en is verbonden met één van de mythen van Zeus. Zeus is de oppergod in de Griekse mythologie, de hemelgod die heerst over de natuur. O.a. met zijn bliksems en donderslagen of de vlucht van vogels maakte hij zijn wil kenbaar aan de mens. Zeus zou geboren zijn in de Ida-grot. Zijn moeder verborg hem hier voor zijn vader. Uit schrik verstoten te worden van de troon at de vader al zijn kinderen op, maar zeus kon ontkomen. Eénmaal groot en sterk ging Zeus de strijd aan met zijn vader en bevrijdde hij zijn onsterfelijke, maar verzwolgen broers en zussen uit zijn vader. Zo ontstond de heerschappij van een nieuwe generatie goden. Ons bezoek aan de grot beperkt zich echter tot een vluchtige blik in een donker gat. De sneeuw verspert de toegang tot de grot en er in afdalen is onmogelijk. Is deze sneeuw misschien een teken van Zeus?
Toch is de klim ernaartoe een mooie wandeling. Je hebt een mooi uitzicht op het plateau en het Idagebergte. De wolken komen en gaan, omhullen de bergtoppen en maken ze vervolgens weer vrij. Geen wonder dat Zeus deze hoog gelegen grot uitkoos voor zijn verblijf.
Op onze vijfde vakantiedag nemen we terug de auto en rijden we recht naar het zuiden van Kreta. Het doel van onze uitstap vandaag is Phaistos. Phaistos, Phaestus, Festos,… verschillende namen vinden we terug voor de archeologische site die ooit een prachtig Minoïsch paleis was. De Minoïsche beschaving is een neolithische- en bronstijdbeschaving van voor het oude Griekenland. Deze nieuwe steentijd zijn we het voorbije jaar al eerder tegengekomen. In Drenthe hebben we enkele weken geleden ontdekt dat in deze periode de eerste Drentse boeren hunebedden aan het optrekken waren. Hier in Kreta, gelijktijdig met het oude Egypte, bouwde men paleizen.
De weg naar Phaistos kronkelt zich tussen een lappendeken van akkers vol olijfbomen, met hier en daar enkele cipressen. De dorpen die we doorkruisen doen ons denken aan Azië. Stoffige, onverzorgde straten met huizen waar beneden een winkel of garage is en boven het woonvertrek. De huizen zijn assorti met het vrij dorre landschap.
De ligging van Phaistos is een paleis waardig. Het ligt op de glooiing van een heuvel met uitzicht op de Messara-vlakte. Van op de site heb je ook zicht op de twee toppen van de berg Ida. Op deze idyllische plek kan je een rondgang maken in de ruïne van het paleis dat meermaals vernietigd en terug heropgebouwd is geweest.
Je betreedt de site via een kleinere binnenplaats. Rechts daarvan gaat een trap naar een binnenplaats waarover een geplaveide processieweg loopt. Dit deel van de site spreekt het meest tot te verbeelding. Deze binnenplaats wordt afgesloten door een grote trap die lijkt op een theater. Links hiervan is terug een grote trappengalerij die leidt naar de toegangspoort. Vervolgens kan je struinen door de voorraadkamers waar nog echte grote Minoïsche kruiken staan. De centrale binnenplaats die daarop volgt heeft een prachtig uitzicht op de vallei en geeft toegang tot de koninklijke privévertrekken. Veilig achter deze vertrekken liggen de schatkamers. Ook voor de kinderen spreekt dit paleis tot de verbeelding. Er is de grote speelkoer en de kleine, de klasjes,… Enthousiast verkennen we de site en als souvenir nemen we een paar geschaafde knieën en elleboogjes mee naar huis.
We combineren ons bezoek aan Phaistos met een bezoek aan de Agia Triada. Deze zomerresidentie of villa’s liggen 3 kilometer verwijderd van Phaistos. De ruïnes zijn minder groot, maar het uitzicht is er subliem. De woonvertrekken zijn gebouwd op een berghelling en hebben als prachtig uitzicht de Libische zee. Met zicht op zee verpozen we even in de schaduw van een overdekt terras. Ideaal om even de reisgids door te nemen, tot ik opmerk in één van mijn ooghoeken dat zoonlief ‘stenen’ is beginnen stapelen… We besluiten dan maar om nog even door te rijden tot aan de zuidkust.
In het noorden van Kreta is de kust vlakker en daar zijn de meeste toeristische stranden. De zuidkust heeft afgelegen strandjes, gelegen in baaien, die moeilijker bereikbaar zijn. We gaan een kijkje nemen tot in Matala. Tijdens de Minoïsche beschaving was het de haven van Phaistos. Nu is het een leuke badstad.
Na deze twee geslaagde daguitstappen, sluiten we onze vakantie af met nog twee dagen luieren aan het zwembad en het strand. De kinderen gaan voor het eerst naar de kinderclub van het hotel en hebben het er, tot onze verbazing, erg naar hun zin. We verkennen nog even de badplaats Chersonissos, al komt deze vooral ’s avonds tot leven. Veel zie je niet van de kust, veel strand is er ook niet. Het is een aaneenrijging van restaurants, bars, winkeltjes, terrasjes… In de maand juni is het er nog vrij rustig. In juli en augustus is het “the place to be”.
En zo zijn we 8 dagen verder en start de weg terug naar huis. Spijtig maar we onthouden vooral: Kreta – ja, Creta Maris Beach Resort – super, Sunweb – zeker!
Meer info