menu

Zo klein is die col niet

De bedoeling vandaag was om de Col du Petit Saint Bernard te beklimmen. We zijn vertrokken in de gietende regen en het is niet meer gestopt. Tijdens de klim reed ik meermaals voor Eddy en Marc en dat kan maar twee dingen betekenen: of de klim was minder steil waardoor ik toch iets vlotter reed, of ze wilden mijn moraal wat opkrikken door mij even wat voorsprong te geven. Ik denk dat het het laatste was, want hoe hoger we kwamen hoe minder zin ik er in had.

Kletsnat , verkleumd van de kou en geen zin meer, ben ik halverwege gestopt. We zaten toen in Rosières en ik vond dat ik al een aardige fietsvakantie had bijeen gefietst. Boeken toe dus voor mij en terug richting tent voor droge kleren. Ook in het dal regende het pijpenstelen zodat ik naar de plaatselijke hamburgerketen ben getrokken om mij eens tegoed te doen aan enkele vettigheden.

Na terugkeer aan de tent waren ook Marc en Eddy terug en ze zagen er proper uit. Het water liep uit hun schoenen, ze beefden van de kou en ook Eddy had er nu wel zijn buik van vol. Voor hem was de reis ook afgelopen en hij kon beginnen inpakken. Marc daarentegen moest nog een extra staaltje van zijn kunnen tonen door in de namiddag nog eens naar Les Arcs te rijden. Hij had terug zijn doornatte kleren aangetrokken en was op zijn eentje nog een extraatje gaan doen. Eddy en ik hebben maar wat zitten lezen en af en toe buiten gekeken of we nog niet aan het wegdrijven waren. Het was al non-stop aan het regenen van gisteravond en op zo'n grasterreintje kan het er dan best wel zompig worden.

Geef een reactie

We zijn blij dat je ervoor hebt gekozen om een ​​reactie achter te laten. Houd er rekening mee dat opmerkingen worden gemodereerd volgens ons Privacy verklaring.

Ervaring

Blijf op de hoogte van onze avonturen