menu

Vietnam: Azië op zijn best

Omsingeld door brommers

Nog voor de eerste zweetdruppel kans krijgt zich te ontwikkelen, zitten we al in een taxi richting de Pham Ngu Lao wijk of  ’trotterwijk’ in Ho Chi Minh. Onze rondreis door Vietnam starten we in het vroegere Saigon, de grootste stad die in het zuiden is gelegen en nu Ho Chi Minh heet.  Slechts enkele wagens, een handvol riksjafietsen en duizenden brommertjes vullen het straatbeeld. Er heerst een drukte van jewelste.

Brommers

Na een eerste terrasje en enkele fruitcocktails later, bereiden we onze citytrip voor. We gaan langs in het Sinh Café en boeken daar onze uitstap naar Tay Ninh, naar de Mekong Delta en de tunnels van Cu Chi. We leggen ook reeds onze bustrip naar Dalat vast. We eindigen onze eerste dag op de Ben Thanh-markt, de oudste en levendigste van Saigon.

Kitch in Tay Ninh

Tay Ninh is de bakermat van het caodaïsme. Deze sekte is een mengelmoes van verschillende godsdiensten, nl. het boeddhisme, het confucianisme, het taoïsme, het christendom en de islam. We zijn bij aankomst ruim op tijd om de tempel -iets wat lijkt op een kruising tussen een kerk en een pagode- te bezichtigen en nadien een  eredienst bij te wonen. Hoewel het tijdens de ceremonie verboden is foto’s te nemen, gaat de ene flits na de andere af.

Tay Ninh Vietnam

Na het religieus sprookjesland in Tay Ninh rijden we in anderhalf uur naar de Cu Chi tunnels. Opnieuw een geasfalteerde baan, doch niet altijd waterpas. Het gaat er met momenten vrij hobbelig aan toe, doch de bus overleeft de rit.

Cu Chi tunnels Vietnam

Het bezoek aan het tunnelcomplex bestaat uit een documentaire over de geschiedenis van de tunnels, het bezichtigen van een aantal oorlogstuigen en de beroemde tunnels zelf. Een deel van de tunnels is toegankelijk gemaakt voor het publiek en beiden wagen we ons aan een stukje kruipwerk. Na 100 meter komen we eruit. Het zweet in onze schoenen. Hoewel de tunnels al verbreed en verstevigd zijn voor het publiek, is er geen overschot.

Booby trap

Citytrip in Ho Chi Minh

Vandaag bezichtigen we de stad met een riksjafiets. We spreken af om een gehele dag te beschikken over zijn diensten en dat voor amper een paar dollar. De fietsers spreken niet allemaal Engels, maar ze hebben een gedrukt briefje bij waar de meeste bezienswaardigheden op vermeld staan en aldus verloopt de communicatie vlot.

We laten ons eerst naar het Museum van de oorlogsmisdaden tegen Vietnam brengen, dat naast enkele tanks hoofdzakelijk bestaat uit foto’s van de wreedheden uit de oorlog. Daarna gaat het naar de grote boulevards, nl. de Dong Khoi, de Nguyen Hue en de Le Loi. Dit zijn moderne boulevards waar men naast de grote luxehotels ook de betere winkels vindt. Nadien gaan we naar het stadhuis, de stadsschouwburg, de Notre-Dame-kathedraal, het Rexhotel en het postkantoor. Vooral het postkantoor is prachtig. Al deze zaken liggen dicht bij mekaar en zijn perfect te voet te bezichtigen.

Saigon

Na een maaltijd in een hip en overvol restaurant, recht tegenover het Paleis van de Hereniging, bezoeken we ook dit paleis. Naast de enorme salons en ontvangstzalen is het vooral de kelder die het boeiendst is. Daarna vervolgen we onze riksjatocht door het stadscentrum. In het begin is het even wennen en denk je dat je zo geramd wordt door één van de vele brommertjes. Het duurt even alvorens we er vertrouwen in krijgen.

Saigon stad

Over de rijstvelden en de Mekong

Op onze vierde en vijfde reisdag bezoeken we de Mekongdelta. We nemen deel aan een ter plaatse georganiseerde trip en overnachten er in Can Tho. Eerst gaat het met de bus naar Cai Be. Hier stappen we over op een boot en maken we een leuke tocht. De bedoeling was de drijvende markt te bezoeken, maar we zijn een beetje laat en het meeste is eigenlijk al afgelopen. We gaan verder met de boot naar enkele lokale handelaren die rijst en rijstproducten maken. Het zijn allemaal snoepjes met rijst als basisingrediënt. We lopen het dorp in dat langs de rivier is gebouwd en ontmoeten er de gastvrije en goedlachse bevolking.

Mekongdelta

Op dag twee krijgen we na het ontbijt een tweede kans om de drijvende markten te bezoeken. De drijvende markt hier is een enorme warboel van boten. De koopwaar wordt aan een lange stok gebonden, zodat je meteen kunt zien bij welke boot je voor welk product moet zijn. Dit alles is nog zeer authentiek en niet louter toeristisch zoals in Thailand.

Drijvende markt Vietnam

Met de boot vervolgen we de tocht en maken onderweg kennis met het leven in de Mekongdelta. Nagenoeg alles speelt zich af op en langs het water. De typische vrachtbootjes passeren ons. De ogen geschilderd op de boeg van de bootjes kijken je aan. Ze helpen de schipper beter te zien en zo het gevaar te ontwijken. Wanneer we ook enkele rustige zijarmen opzoeken, krijgen we de echte pracht van de delta te zien. Het landschap dat aan ons voorbij gaat, lijkt ons de bijnaam rijstschuur van Vietnam te rechtvaardigen. Rijstvelden omzoomd met palmbomen zijn ons decor en de kleur groen is overweldigend mooi.

Boot Vietnam

Miletvesten en wollen mutsen in Dalat

Als je denkt dat het overal warm is in Vietnam, dan kom je bedrogen uit in Dalat. Vermits we bij aankomst al vlug lijden onder de koude, trekken we naar het meer en gaan ons opwarmen met de pedalofiets. Een uurtje fietsen maakt de spieren los na de lange busrit en we hebben zo ook een prachtig zicht op de omgeving en het meer. Hier vind je ook de Vietnamees met wollen muts en miletvest. Heel cool! Na de opwarmingsoefeningen trekken we richting markt en eten in één van de vele restaurants. Bij het afsluiten van de avond boeken we voor de volgende dag een privétripje naar de Lang Biang berg, de hoogste berg van de streek, naar het dorp Lat en naar de watervallen van Ankroet.

Lang Biang

Eerst rijden we met de jeep naar de voet van de hoogste berg van Vietnam, de Lang Biang, waar de gids voor ons de vergunning regelt. De beklimming is een stevige wandeling door velden, bos en dichtbegroeide jungle. De klim is hard. In plaats van zigzaggend naar boven te gaan, stapt de gids gewoon rechtdoor, recht omhoog. Een slangetje verspert de weg. Na enig geduld is de slang bereid de weg te verlaten en kunnen wij ook onze weg vervolgen. Hoe hoger we komen, hoe dichter de mist wordt en eenmaal op de top is er zelfs niets meer te zien. We worden specialist in het beklimmen van bergen in de mist.

Na onze bergtocht nemen we een lunch en trekken we naar het dorpje Lat. Het dorp bestaat uit een aantal gehuchten die bevolkt worden door een aantal minderheden. Ze leven nog uitsluitend van de landbouw en hebben hun eigen waarden en normen. Het is het oorspronkelijke volk van Dalat.

Dorp Lat

Na de rondgang door het dorpje bezoeken we de watervallen van Ankroet. Eén probleempje: er zijn in deze tijd van het jaar geen watervallen. Dat zeggen ze er bij de boeking natuurlijk niet bij! Nu ja, we beelden ons dan maar in hoe prachtig het moet zijn in het regenseizoen en keren terug naar Dalat.

Dalat

Wanneer we terug zijn van de trip stellen we vast dat het nog maar 16 uur is en we besluiten een brommertje te huren en de omgeving nog eens af te rijden. In Vietnam geweest zijn en niet op een brommer gezeten hebben, dat zou ongehoord zijn! In een paar minuten tijd krijg ik rijles en daarna starten we onze stadstoer. We rijden achtereenvolgens het Xuan Huong-meer af, gaan naar het klooster van het Maria-domein, het station, de kathedraal, het zomerpaleis van Bao Dai en het instituut Pasteur. Het zijn geen grote monumenten om te bezoeken. Bij eentje houden we toch halt en gaan naar binnen, nl. het Crazy House. Bij valavond lijkt het wellicht nog meer crazy dan anders.

Crazy House

Het witte zout van Nha Trang

Parelwitte zandstranden, idyllische eilanden, moderne hotels en een kleurrijke haven. Zo wordt Nha Trang vaak voorgesteld. Eenmaal aangekomen in Nha Trang checken we in in het Phong Ngoc Hotel. Dit hotel zullen we nooit vergeten omwille van de kraaknette kamers en de super lieve gastvrouw. We zitten terug in warmere oorden en trekken met het brommertje van het guesthouse de stad in.

Nha Trang

Eerst gaat het richting het strand waar we genoodzaakt zijn een lange lunchpauze te nemen vanwege onze eerste stortbui in Vietnam. Na de bui trekken we naar de Chamtorens van Po Nagar. De tempelruïnes vormen één van de mooiste architectonische getuigenissen van de Cham-beschaving. Er zijn er vier, maar slechts drie zijn toegankelijk. Niet alleen de ruïnes zelf zijn opmerkelijk, maar ook het uitzicht dat je hebt op de haven met zijn vele blauwe bootjes.

Cham

Intussen is het terug aan het regenen. Een strandvakantie zit er op dit tijdstip van het jaar niet in. Gekleed met regenjassen en paraplu gaan we terug op pad. We rijden de kuststrook af, bezoeken de Long Son pagode, de kathedraal, de villa’s van Bao Dai en we eindigen de rit met een uitzicht op de baai vanaf Kaap Hon Chong. Alvorens uit te checken uit het guesthouse slaan we nog wat proviand in om de nacht door te komen. Met ons open busticket kunnen we enkel de nachtbus nemen om in Hoi An te geraken.

Haven Nha Trang

Pittoresk Hoi An

Onze sympathieke gastvrouw uit Nha Trang heeft voor ons een kamer in een guesthouse gereserveerd in het pittoreske Hoi An. Dit blijkt geen overbodige luxe. Het is een zegen dat we na zo’n vermoeiende busrit niet zelf op zoek moeten gaan, maar met de brommer worden opgepikt door de eigenaars van het pension. Hoi An is bekend om de kleermakers die er alom vertegenwoordigd zijn, maar ook om de vele historische gebouwen en tempeltjes. Terwijl we een lunch nemen in een restaurantje aan het water en de plaatselijke culinaire specialiteit proeven, cao lau (clay pot), valt het ons op dat het water wat uit zijn oevers getreden is. Maar niets doet ons vermoeden dat 48 uur later heel Hoi An onder water zal lopen.

Hoi An

Vandaag hebben we een afspraak met een gids voor een bezoek aan het centrum van Hoi An. Hoewel ze enorm haar best  doet, is het soms moeilijk om haar te verstaan en daar komt dan nog bij dat ze andere zaken op het oog heeft om te bezoeken dan wat wij hebben gepland. Achteraf hebben we de andere bezienswaardigheden op eigen houtje gedaan, maar we hadden duidelijke afspraken moeten maken voor het stadsbezoek begon. Je hebt met je kaart immers maar recht op een aantal bezienswaardigheden. Doe je er meer, dan dien je bij te betalen. Dit zal wel te maken hebben met het feit dat dit plaatsje op de World Heritage List van Unesco staat. Als we verder door de straatjes dwalen, vinden we Hoi An al snel één van de leukste en meest sfeervolle plaatsen die we gezien hebben.

Hoi An huis

En zo belanden we ook op de markt. Er is een gedeelte in open lucht en een overdekt gedeelte. Dat is maar goed ook, want het is inmiddels weer flink gaan regenen. Er wordt hier van alles verkocht en overal steken de punthoedjes van de Vietnamezen erbovenuit. Er is ook een vrij grote vismarkt direct aan de kade. We zien er de meest exotische vissoorten. De vis wordt gewoon op de grond verhandeld en de meeste vis ligt ongekoeld op een nieuwe eigenaar te wachten. De vliegen worden er gratis bijgeleverd.

Hoi An tempel

We slenteren de hele dag door de stad en zien de rivier steeds maar verder uit zijn oevers treden. Vele Vietnamezen zijn al begonnen met het ontruimen, want bij navraag blijkt dat ze verwachten dat een stuk van Hoi An onder water zal lopen. Het heeft immers in de bergen de laatste dagen enorm veel geregend en dat vindt nu zijn weg naar het lager gelegen Hoi An.

Bergen en marmer nabij Hoi An
Noem het geluk of niet, maar we staan nog maar aan de verkeerslichten in het centrum en een Vietnamese juffrouw vraagt of we richting de marmerbergen gaan. Nadat we positief antwoorden, volgt een leuk ‘volg mij maar, want ik woon daar’. Mooi meegenomen uiteraard, want met zo’n weer moet je je niet riskeren om veel verloren te rijden.

Marmer berg

De marmerbergen zijn veel groter dan onze trotter laat uitschijnen en je hebt er algauw een paar uur voor nodig. Vermits we  regelmatig moeten schuilen voor enkele flinke regenbuien, hebben we ook alles meer dan gedetailleerd gezien. Er zijn enkele grotten, een pagode en een fantastisch uitzicht dat reikt tot Danang.

Bij het verlaten van de marmerbergen kun je niet ontkomen aan de talrijke marmerfabrieken en bijhorende winkeltjes. Ondertussen is het terug beginnen watergieten en dat blijft zo voor de volgende twee uur. We mogen even schuilen in het winkeltje van de juffrouw die ons gebracht heeft, maar dit doe je natuurlijk niet gratis. Ze toont ons haar hele collectie marmeren potjes en we kunnen uiteindelijk niet weerstaan aan de aankoop van een asbak. Beetje opgedrongen, maar ja wat doe je er aan?

Hoi An onder water

Als we vandaag opstaan en uit het raam kijken, blijkt Hoi An onder water te staan. Het heeft de hele nacht geregend en vermits het water al een kritiek niveau had bereikt, staan nu ook de straten onder water. Het water staat tot aan onze knieën en gezien we nog alles dienen te regelen om naar Hue te gaan, wagen we ons toch door het water naar het Sinh Café. Slechts enkele hoger gelegen straten in Hoi An zijn watervrij.

Overstroming Hoi An

We kunnen onder voorbehoud de tickets voor morgen boeken en proberen er vandaag dus het beste van te maken. Vooral wij voelen ons oncomfortabel bij deze overstroming. De meeste Vietnamezen zijn aan het ontruimen of slepen hun hebben en houden naar hogere verdiepingen. Anderen zien er direct een zaak in de toeristen met bootjes rond te voeren en aldus een speciale stadstoer aan te bieden. Allen echter blijven ze lachen, passen ze zich aan of leggen ze zich neer bij de situatie.

Hoi An onder water

Tijdens onze boottocht kunnen we vaststellen dat de markt niet meer is, dat historische huizen onder water staan en dat er veel schade is.  Wanneer we terug keren per boot naar het guesthouse, is ook daar de schade enorm. Het water staat ondertussen een halve meter hoog in het guesthouse en nadat we nog even kunnen meehelpen om de belangrijkste zaken naar boven te hijsen, leggen we ons neer bij ons lot en hopen morgen weg te geraken uit deze weliswaar prachtige stad.

Sightseeing Hoi An

Keizerlijk Hue

Wanneer we Hue bereiken, zijn ze hier alles nog aan het opruimen van de overstromingen, die ook Hue geteisterd hebben. Rondom Hue liggen zeven graftomben van keizers van de Nguyen-dynastie. We huren een brommertje en gaan op ontdekkingstocht.

De eerste tombe die we bezoeken is het graf van Gia Long, het meest afgelegen graf en dus ook het moeilijkst om te vinden. Niet alleen dienen we kilometers lang landelijk gebied te rijden, we moeten ook ons brommertje laten overzetten met een sloep. Gelukkig is het graf de moeite waard: ongerept, verlaten en vlakbij het water. Het is ook veel groter dan we dachten en dat is de rit uiteindelijk toch wel waard.

Graf van Gia Long

Daarna keren we terug richting de graftombe van Tu Duc. Vanaf nu liggen de meeste graven op onze terugweg en wordt het dus gemakkelijk. De tombe ligt bij het dorp Dong Xuan Thuong, 7 kilometer ten zuiden van Hue. Nadien gaat het naar de  tombe van Khai Dinh, vlakbij het dorp Chau Chu, 10 kilometer van Hue. Khai Dinh was de voorlaatste keizer van de Nguyen-dynastie. Terug entreegeld en we beseffen dat dit wel een zeer duur dagje is geworden.

Onderweg worden we terug opgepikt door een meisje op een brommer. Ze vraagt of we geen zin hebben om haar huis eens te zien. Het ziet er onschuldig uit, maar na de aankoop van een marmeren asbak, weten we dat dergelijke uitnodigingen vaak een bijbedoeling hebben. Gelukkig scheur je er je broek niet aan. We hebben er een leuke lunchpauze met brood en noedelsoep. Een sobere maaltijd in ruil voor het geld dat we anders op restaurant zouden uitgeven.

Vermits de graven prachtig zijn, besluiten we er nog maar een vierde bij te doen, nl. de graftombe van Minh Mang. Deze tombe is voor ons de grootste en indrukwekkendste van alle keizerlijke grafmonumenten. De tombe ligt bij het dorp Bang Lang, 12 kilometer ten zuiden van Hue. Minh Mang was de tweede keizer van de Nguyen-dynastie en was één van de grootste keizers. De graftombe ligt midden in een mooi park. Er zijn vijvers, tempels, stenen beelden, bruggen en tuinen. Helemaal aan het einde van het complex ligt de keizer op een heuvel begraven.

Graf van Minh Mang

Wanneer we het graf verlaten begint de zon (ja! de zon!), onder te gaan en éénmaal terug in Hue is het zelfs donker. We besluiten de avond in één van de vele eettentjes en beseffen dat de dag duur was, maar vruchtbaar. Zo’n mooie dingen zie je niet elke dag.

De citadel en de Verboden Stad

De volgende dag gebruiken we geen vervoersmiddel, maar wandelen we naar de Verboden Stad. De Verboden Stad lijkt wat op deze in Beijing, of zou er ooit zo hebben uitgezien. Tijdens de Vietnamoorlog is er heel wat verwoest. Het is echter nog steeds meer dan de moeite waard om er een bezoek aan te brengen.

Citadel Hoi An

Hoofdstad Hanoi

We vallen in herhaling maar ook in deze stad maken we een stadstoer met een brommertje. Op de kaart lijkt alles zo dichtbij, maar in werkelijkheid is het ver verspreid. We trekken een volledige dag uit om  Hanoi te ontdekken. We bezoeken de residentie van Ho Chi Minh , de Eén-pilaar pagode en de Tempel van de Literatuur, die gewijd is aan Confucius. Het mausoleum van Ho Chi Minh is spijtig genoeg gesloten. Van september tot november is het dicht omdat dan de jaarlijkse verzorging van de president wordt uitgevoerd.

Na een lunch in een lokaal restaurantje brengen we nog een bezoek aan de Ngoc Son tempel en de Hoa Lo gevangenis. We zijn op het hoogtepunt van deze reis gekomen wat betreft de verzadiging van rijst en noedels. ’s Avonds gaan we dan ook in een hippe zaak een kippenfilet met frieten eten. We sluiten de avond af met een poppentheatershow; de marionetten op het water van Thang Long. Het is een kunstvorm die reeds lang bestaat en typisch is voor de Vietnamese cultuur. De marionetten beelden taferelen uit van het dagelijkse leven van de boeren en het leven op de rijstvelden. Het water vormt het levendige decor.

Marionetten op het water

Halong Bay

Vandaag pakken we onze koffers en gaan we een cruise van drie dagen maken op de baai van Ha Long. ’s Ochtends vroeg vertrekken we met een minibus naar Halong Bay. Het wordt een rit van ongeveer 3 uur. Het eerste stuk van de reis gaat door de stad, die al uren wakker is. Overal zie je brommertjes volgeladen met de meest uiteenlopende ladingen; zoals zakken rijst, pannen, banden, groenten, levende kippen en zelfs varkens. Van Hanoi rijden we oostwaarts en na een paar uur zien we het schilderachtige landschap van Halong opdoemen.

Cruise Halong Bay

We nemen de lunch op de boot en bezoeken een kanjer van een grot. Een beetje disneyachtig verlicht. Daarna is het tijd om vanop het dek vele van de meer dan 3000 bizarre rotsachtige eilandjes, die steil uit het heldere water rijzen, te aanschouwen. Sommige zijn volledig bebost, andere bestaan louter uit rotsen en een aantal eilanden hebben zelfs een zandstrand. Ze zijn ontstaan uit een plateau door eeuwenlange erosie door water en wind. ’s Avonds leggen we aan tussen de rotsen en mogen we zwemmen. Vermits er op zo’n boot beperkte stroom is en er dus, eenmaal de duisternis gevallen is, weinig te doen is, besluiten we heel vroeg te gaan slapen en te dromen van het prachtige landschap waarin we ons bevinden.

Cat Ba

De volgende dag legt de boot aan op het eiland Cat Ba en daar maken we een wandeling door het nationaal park. We beklimmen één van de vele rotsen en hebben zo een prachtig uitzicht over een groot deel van Halong Bay. Onze tweede nacht brengen we door op het eiland in een hotel. Maar eerst gaan we nog kajakken en brengen we een uurtje door op een afgelegen strandje.

Baai van Ha Long

Van de Mekongdelta in het zuiden naar de baai van Halong in het noorden. Van het wriemelende Ho Chi Minh, naar de koloniale architectuur van Hanoi. We hebben bewust voor de richting zuid – noord gekozen omdat we na onze rondreis door Vietnam een kijkje zijn gaan nemen in Laos.

Geef een reactie

We zijn blij dat je ervoor hebt gekozen om een ​​reactie achter te laten. Houd er rekening mee dat opmerkingen worden gemodereerd volgens ons Privacy verklaring.

Ervaring

Blijf op de hoogte van onze avonturen