Aan de gevel te zien zou je denken dat deze kerk gebouwd is in Renaissancestijl. Het is echter, op de gevel na, de enige gotische kerk van Rome. Paus Alexander IV besloot de kerk en het klooster te schenken aan de bedelorde der Domenicanen.,

In 1280 begonnen twee broeders van de orde dan aan de bouw van de huidige kerk. In 1370 werd de bouw dan voltooid. Eerst kreeg de gevel nog een Barokke gevel, om tijdens een renovatie in de 19de eeuw toch een Renaissance stijl toegewezen te krijgen. De kerk zelf werd gebouwd als een hallenkerk.

Bedelorden trokken veel volk om naar hun preken te luisteren en deze kerk moest dus voldoende plaats ter beschikking stellen voor al deze mensen. Je kunt bovendien het prachtige blauwe plafond niet missen dat afgewerkt is met sterren en bladgoud.

Het lichaam van de heilige Catharina van Siena is hier ook te vinden, onder het hoofdaltaar. Moest je echter haar hoofd willen zoeken, moet ik je melden dat het verloren moeite is. Haar hoofd bevindt zich namelijk in haar geboorteplaats Siena.

Links van datzelfde hoofdaltaar (hoofd, hoe dubbelzinnig, nu het hoofd net datgene is wat hier niet te vinden is) kunnen we een beeld zien van Michelangelo uit 1521, Christus die het kruis draagt. Ooit was het beeld naakt maar het kreeg in de loop der jaren een lendendoek wegens te veel protest. Bovendien had het beeld vroeger om zijn voet een bronzen schoen. De voet moest namelijk beschermd worden tegen het kussen van gelovigen.

Er zijn verschillende personen begraven in deze kerk. Onder andere de Dominicaanse meesterschilder Fra Angelico die in het aangrenzende klooster het leven liet in 1455. Ook verschillende pausen hebben hier hun graf, namelijk Paulus IV, Leo X en Clemens VII.