menu
Een korte kampeervakantie naar de Zwitserse Alpen, meerbepaald naar het prachtige kanton Wallis. In het Saasdal kunnen prachtige wandelingen worden gemaakt rondom enkele spraakmakende vierduizenders.
De uitvalsbasis wordt “Camping Am Kapellenweg” in Saas Grund, vlakbij de bekende kapellenweg die in minder dan een uurtje stappen toegang geeft tot het verkeersvrije en prachtige Saas Fee.
De auto krijgt een weekje rust en met een weekticket voor bus en kabelliften en een stevig paar kuiten, kunnen we de Zwitsers alpen perfect verkennen.
Een weekje wandelen in het Zwitserse kanton Wallis is altijd een gezonde aanrader. We nestelen ons in het dal van Saas Grund, aan de voet van de Kapellenweg. Vanuit Saas Grund en het iets mondainere Saas Fee maken we verscheidene wandelingen in het hooggebergte.
Alpenbloemroute
We konden best starten met de alpenbloemenroute en dat hebben we dan ook gedaan. Halverwege hebben we het geluk de edelweiss te zien …
Na een ontbijt onder een stralende zon, begeven we ons naar de grote lift van Saas Grund. Op zoek naar wat informatie kwam er al vlug hulp uit onverwachte hoek. Een Belgisch koppel, dat al 20 jaar naar Saas Grund komt, sprak ons aan en gaf ons enkele nuttige tips.
We konden best starten met de alpenbloemenroute en dat hebben we dan ook gedaan. Na een all-in ticket gekocht te hebben, liften we richting Kreuzboden waar we starten met onze eerste wandeling. Een route die vol staat met bloemen en waar af en toe wat uitleg bijstaat. Halverwege hebben we het geluk de edelweiss te zien. Deze stond nergens aangegeven, maar het is door omstaanders dat we er op gewezen werden.
De route is leuk omdat je zicht houdt op het gehele Saasdal en het nooit echt lastig wandelen is. Halverwege de wandeling is er een splitsing die ofwel naar de Almagelleralp leidt ofwel de bloemenroute die verder naar het dal trekt. Wij gaan voor de hut en een uurtje later staan we er al. Tijd om de volgeladen rugzak wat lichter te maken en onze eerste picknick in de bergen te nuttigen. Nadien alles mooi opgeruimd zoals het hoort en afgedaald naar Saas Almagell. Hier hebben we een nieuwe splitsing genomen die eindigt aan de typische walliserhuisjes op het einde van Saas Almagell.
Wanneer we terug zijn aan de camping is het tijd voor rust en genieten van het prachtige berglandschap dat zich voor onze ogen uitstrekt. Morgen gaan we het wat hoger opzoeken, dus dat belooft.
Monte Moro Pas
Geen te schitterende dag vandaag en dat is spijtig want we hebben de wandeling naar de Monte Moro pas gepland. Hoewel overal beschreven staat dat je er na 10 uur niet veel meer te zien krijgt, wagen we het er toch op. Met de bus geraken we tot aan de Mattmark stuwdam en kunnen we beginnen aan onze eerste echte hoogtewandeling.
Het start allemaal vrij gemakkelijk en als we een half uurtje lopen krijgen we een eerste verplichte stop. Een aantal stieren zijn uitgebroken en verhinderen de doorgang. We proberen via een kleine omweg langs de heuvels de stieren te ontlopen maar ze blijven ons volgen waardoor het even zoeken wordt naar een oplossing. Die komt er niet waardoor we maar besluiten om erop af te gaan en te hopen dat we ongemoeid worden gelaten. Dat lukt ook maar ze zijn ons toch nog een kleine kilometer gevolgd tot aan het poortje. Akelig maar achteraf gezien toch allemaal redelijk onschuldig.
Vervolgens begint het allemaal wat serieuzer te worden en is het echt bergwandelen. Grote rotspartijen en zandwegen wisselen elkaar af. Ondertussen is ook al duidelijk geworden dat het zicht boven nul zal worden, doch we zijn gestart en zetten nu door. De afgrond is vaak dichtbij en ook de koude begint zich te laten voelen. De eerste sneeuw ligt al vlug onder onze voeten en ondertussen zien we mekaar amper nog staan. Het is dan ook eerder bij verrassing dat het beeld bovenaan de pas opdoemt.
Eenmaal wat rondgekeken (naar de mist) kan de afdaling terug beginnen. Er zijn al wat regendruppels gevallen en de donkere wolken voorspellen niet veel goeds. Het zijn deze die ervoor zorgen dat we relatief vlug afdalen en tegen dat we terug aan het stuwmeer zijn, steekt een hevig onweer de kop op. Juist op tijd beneden en in plaats van een fris aperitiefje wordt het een warme soep bij het avondeten. De rest wordt lezen in de tent want het blijft de hele avond regenen.
Het weer was beter na een nachtje regenen, zodat het best wel mogelijk was dat er op 3500 m enkele prachtige panorama’s te bewonderen zouden zijn. Via de Kapellenweg geraak je in minder dan een uurtje in Saas Fee.
Daar kan je dan met liften naar een panoramisch draaiend restaurant op 3500 m hoogte. Voeg daarbij ook nog de grootste ijsgrot ter wereld en je bent voor een tijdje zoet.
De hemel is uitgeklaard en we zijn dan ook lang boven gebleven en hebben alle vierduizenders uitvoerig bekeken. We slagen de alpinisten gade in de verte en nadat we de ijsgrot zijn gaan bekijken, zijn we afgezakt naar Saas Fee. Saas Fee, een prachtig autovrij dorp. In de winter is het een gezellig skidorp, maar ook in de zomer straalt het echt vakantie uit.
Ondertussen is het echt warm geworden en nadat we een ritje gemaakt hebben met de bobslee gaan we nog een partijtje minigolf spelen. Nadien trekken we terug richting Saas Grund en plannen voor morgen de de wandeling naar de Brittaniahutte.
Bij het wakker worden stellen we vast dat er een prachtige blauwe hemel is. Gelukkig, want we gaan vandaag wandelen vanuit Plattjen naar de bekende Brittaniahutte op meer dan 3000 m hoogte.
Terug daarvoor naar Saas Fee, maar we nemen de postbus. Het belooft een zware wandeling te worden en dan hou je beter een beetje reserve over. Na de lift naar Plattjen kan onze wandeling beginnen. Het begint allemaal redelijk onschuldig met een zandweg die langs diepe afgronden loopt. Niet echt iets voor hoogtevreeslijders en in het begin is het hoogteverschil miniem. Al heel vlug zien we ook de hut staan en is ons doel steeds in zicht.
Bedrog echter, want de afstand is langer dan we denken. Prachtige landschappen wandelen we voorbij. Wanneer het reeds dik over de middag is en we de graad gepasseerd zijn, besluiten we te picknicken aan de voet van een gletsjer.
Op deze gevarieerde wandeling volgt dan het plezantste stuk: het stukje gletsjer oversteken. Vermits het schitterend weer is zie je het smeltwater zo over de ijsvlakte lopen. We bereiken relatief gemakkelijk ons doel en de beloning van deze inspanning is het zicht op het plateau tussen Strahlhorn en Allallin.
Na een rustpauze met zicht op dit plateau, gaan we verder om het stuk te traverseren naar Felskinn. Het pad ligt vol met steenpuin dat naar beneden schuift van de gletsjer en het is dus eigenlijk levensgevaarlijk. Een koppel achter ons mag lopen omwille van puinsteen dat neervalt. Terug in de sneeuw wordt het allemaal terug wat veiliger. Moe maar voldaan eindigen we de wandeling aan de”metro alpin’. Met de lift en de bus gaan we terug naar Saas Grund.
We komen steeds beter op dreef. Ongeoefend zijn we naar Zwitserland gekomen en het is duidelijk dat het beter gaat met de dagen. Vandaag gaan we naar Hohsaas. Daarvoor moeten we terug naar Kreuzboden en daar kan dan onze wandeling starten.
Alle bergen liggen onder een blauwe hemel en we zien nu ook eindelijk de Feegletsjer volledig. We dachten dat het terug een zware wandeling ging worden maar eigenlijk valt het zeer goed mee. Na een uurtje staan we al aan de weismiesshutte en nog een dik uur later staan we al in Hohsaas. We blijven zeer lang boven en genieten met volle teugen van ons weekje vakantie.
Terug beneden in Kreuzboden maken we nog even de panoramawandeling af. Een wandeling van een klein halfuurtje. Nadien terug naar de tent en de avond afgesloten bij kaarslicht.