menu
Op weg naar de Côte d’ Azur zeggen we de Mont Ventoux nog even goeie dag. Zijn top is mooi uitgeklaard en dit is het verste punt waar wij tot nu toe zijn geweest. Door ons bezoek aan het Palais Idéal du Facteur Cheval is het toch al laat wanneer we onze tent opslaan op een 4-sterren camping in Fréjus.,
Ik heb het boek Het Parfum van Süskind al meer dan eens gelezen, en misschien had ik dit beter nu terug gedaan. Ik had er wellicht nuttige tips kunnen uithalen voor onze reis. Onze eerste uitstap wordt Grasse, de stad van de parfum.,
We aanschouwen er een hele verzameling parfumflesjes van bij de egyptenaren tot nu, krijgen het hele produktieproces uitgelegd en snuiven verschillende sensaties op in het musée internationale de la parfumerie.
Daarna verdwalen we nog even in de nauwe straten van de op de heuvel gelegen stad. Na een bezoek aan het drukke Grasse zoeken we de natuur terug op.
De rivier de Loup vormt net boven Grasse de gelijknamige gorges. We rijden eerst boven de smalle canyon en maken een stop in het lieflijke dorpje Gourdon. Zijn kasteel ligt op de rand van een hoge rots en is reeds van ver op ons pad te bewonderen. Daarna dalen we af in de smalle kloof.
Vandaag gaan we even op droomreis. In de straten van St-Tropez word je hier en daar nog herinnerd aan Brigitte Bardot, maar voor ons zijn het de onbereikbare luxejachten die tot de verbeelding spreken.,
Het is er opvallend rustig. Betekent dit nu crisis bij de toeristen of de miljardairs. De haven ligt echter wel vol met luxejachten en ook daar verzamelen de toeristen. Het zijn er ongetwijfeld de beste terrasjes van de stad en wie niet bekeken wil worden, moet hier niet aanmeren. Hoge gasten laten zich trouwens toch niet zien.
Sommige boten beschikken over wel 10 man personeel. Mevrouw hoeft maar te knippen en haar massage of drankje komt eraan. Verder moeten die knechtjes vooral veel poetsen; het dek, de jaccuzi,… Onze voorkeur gaat toch uit naar een zeilschip. Toch nog een beetje ecologisch en economisch denken.
Die namiddag keren we terug naar de camping doorheen de bossen van het Massif des Maures en brengen nog de namiddag door aan het zwembad.
Zo’n grote camping is leuk voor de extra’s die het te bieden heeft, maar het grote nadeel is de drukte. Daarom schuiven we een beetje op langsheen de Middellandse Zee en poten onze tent neer in Antibes.,
Het was even zoeken naar een geschikte camping en daarbij rijden we de mooie rotsachtige kustlijn af langsheen de Middellandse Zee. Het is nog maar eind juni en nu al heel druk.
Toch beklagen we Antibes ons niet. Het is er gezellig. In de oude stad zijn er blijkbaar de “Antibes feesten” aan de gang. We eten er lekker en veel in de kleine restaurantjes en gaan er op in het feestgedruis.
Een beetje verder ter hoogte van Cagnes-sur-Mer is het wat rustiger en daar gaan we zonnebaden en plonzen in de Middellandse Zee, die warm en azuurblauw is.
We hebben al twee gorges achter de rug, maar nu komt de spectaculairste; de Gorges du Verdon. Alleen al het gebied bezoeken met de wagen kost je een dag. We starten onze rondrit in Castellane.,
Aan de Pont de l’ Artuby kan wie wil een benjisprong wagen in de 250 meter lager gelegen ravijn. Wij slaan deze attractie over en vervolgen onze route langsheen de kloof.
Nog voor we het dorp Aiguines bereiken, hebben we mooie vergezichten op het Lac de Ste-Croix. Op dit kunstmatige meer wordt er lustig op los getrapt met de pedalofiets en gezwommen en geplonst.
Nu volgt het ruigste en het mooiste deel van de route. De route des Crêtes start in het dorp La Palud-sur-Verdon en eindigt daar ook. Het is echter een niet te missen lus langsheen de steilste afgronden van de kloof.
Na deze prachtige route met verschillende uitkijkpunten en belvedères volgt er nog één panorama dat zijn naam niet gestolen heeft; Point Sublime.
Na deze lange dag waren we van plan om halt te houden in Cannes en daar iets te eten. Het sprak ons echter niet aan zodat we besloten om toch maar terug te gaan naar het oude Antibes.
Na al het natuurschoon in de gorges is er weer tijd voor wat pracht en praal. Langsheen de bord du mer rijden we naar Monaco. Het casino dat ooit Monaco van het bankroet heeft gered en waardoor de belastingen konden worden afgeschaft, brengt ons niet veel geluk.,
Met onze vijf euro kunnen we minder lang spelen op de fruitmachines dan in Las Vegas en ze maken ook veel minder lawaai als je iets wint.
Dan maar terug naar de haven en de boten. Ze lijken hier nog groter. In Monaco is er geen plaats voor strand en zonnebaden. De haven wordt volledig opgeslorpt door luxejachten.
De hele mediterrane rotskust is bezaaid met huisjes, maar hier rijzen de wolkenkrabbers uit de grond. Het oude stadsgedeelte boven op de rots is een stuk pitoresker en daar bevindt zich ook het Palais Princier waar om 11u55 de wacht wisselt. Nog steeds geen sterren kunnen spotten in dit belastingsparadijs, keren we dan maar terug naar Antibes.
Nice is een grote, maar fijne badplaats aan de Middellandse Zee. Ze kan ons meer bekoren dan Monaco. De nadruk ligt hier niet op de haven met zijn luxejachten, maar op de weidse, azuurblauwe zee.,
Nice strekt zich uit. Er is een brede boulevard langswaar je kan wandelen en skeeleren. Het strand is bedekt met keien, maar op je luchtmatras merk je er niks van. Je kan hier cultuur mooi combineren met strand en uitstappen in de omgeving.
Wij maken er een luie dag van met wandelen in de oude binnenstad en op de promenade des Anglais en de Quai des Etats Unis, maar je kan er ook verschillende interessante musea bezoeken.
Met het vliegtuig of de TGV naar Nice heeft ongetwijfeld ook heel wat te bieden.