Vandaar gaat het naar de klok- en trommeltoren. Tijdens de rit verbazen we ons over de vrouwen en mannen die de hele dag langs de kant van de weg staan te vegen. Een hopeloze bezigheid; steeds weer vallen bladeren van bomen, wordt afval op de weg gegooid en gaan etensresten zomaar richting straatbeeld. Het verkeer raast aan alle kanten voorbij, een levensgevaarlijke job. Ze zijn wel gekleed in knaloranje jassen en sommigen dragen een mondkapje tegen de uitlaatgassen, maar een veilig gevoel kunnen ze hen toch niet geven.

De klokkentoren en trommeltoren liggen recht tegenover elkaar. Met de trommels werd het uur van de dag aangegeven. In de drumtoren slaan een vijftal mannen en vrouwen de grote drums.

Die avond belanden we in een Peking-Eend-restaurant. In de tijd dat we er in geslaagd zijn te zeggen wat we willen drinken en eten, hebben de Chinezen aan de tafel naast ons al gedaan met eten. In China gaat eten altijd snel. In een eerste fase brengen ze een bordje met wat pannenkoeken, groentjes, sojasaus en het vel en de kop van een eend. Vermits Chinezen geen Engels verstaan leggen we letterlijk met gebaren uit dat we de kop en het vel niet lusten en vlees willen zien. Uiteindelijk komt dan de tweede schaal met vlees op tafel. De serveerster maakt ons duidelijk dat je eigenlijk eerst de kop en het vel moet opeten als voorgerecht en daarna pas het vlees.

,Vandaag zijn we met de taxi naar het Zomerpaleis gegaan. Het is nevelig en dat is jammer voor de foto's, want het Zomerpaleis ligt in een schitterend park met veel groen en water. Het Zomerpaleis was het buitenverblijf van de keizer. Daar waar de Verboden Stad groot, maar eerder sober is, is het Zomerpaleis rijkelijk versierd. De vele paviljoenen, gaanderijen, woningen en tempels liggen aan het kunstmatige Kunming-meer.