Van het technische vernuft van Boeing, tot de gokstad Las Vegas. Van het Olympic National Park tot Yellowstone. Van de gletsjers van Mount Rainier tot de zandvlakten van de Nevada woestijn. Opnieuw een schitterende reis, opnieuw een weergave van onze belevenissen.

Onze reis start in Zaventem met een code rood. Er komen een paar telefoontjes aan te pas en enkele uren later zitten we toch op het vliegtuig richting Seattle. Deze keer vliegen we met Delta Airlines en de service is duidelijk beter. Zo goed zelfs dat we het junk food op het einde moeten afzeggen. Na voet op Amerikaanse bodem gezet te hebben, gaan we onze huurwagen ophalen en wanneer blijkt dat er geen kleine wagens meer zijn, krijgen we een flinke upgrade. We krijgen warempel een Toyota RAV 4. Onze reis kan beginnen.

Seattle

Vliegtuigen en alles wat er mee te maken heeft boeien ons en daarom mag een bezoek aan Boeing niet ontbreken. Nu we in Seattle zijn, is het maar een kleine moeite om de fabriek op te zoeken die dichtbij gelegen is in Everet. We krijgen een rondleiding in de verschillende loodsen en kijken hoe de arbeiders een vliegtuig bouwen in verschillende fasen. De verschillende onderdelen worden her en der over de wereld gemaakt en worden nadien hier samengebracht en gemonteerd. Wanneer we de fabriek verlaten kunnen we nog juist zien hoe een dreamlifter opstijgt. De dreamlifter is een omgebouwde B747-400 voor het vervoeren van grote vrachten. De romp is driemaal groter dan een standaard 747 en is speciaal gemaakt om onderdelen van de nieuwe Boeing B787 Dreamliner te vervoeren. Een imposant schouwspel als zoiets 200 m voor uw neus opstijgt.

Daarna trekken we naar de stad Seattle. We maken er een stadswandeling langs Seattle Center, Pike Market en de haven. We bekijken verder een aantal bezienswaardigheden van naderbij waaronder de Space Needle, een overblijfsel van de expo in 1962. En net zoals bij het atomium, is ook hier rond de Space Needle een pretpark gebouwd. Seattle lijkt een beetje op San Francisco. Het ligt ook aan de haven en de stad is ook op een hoogte gebouwd. Het is er wel drukker en er is veel meer hoogbouw.

Na de stadswandeling rijden we nog een uurtje richting Olympic National Park. We overnachten in Olympia, de hoofdstad van de staat Washington. Dit wordt onze uitvalsbasis voor een bezoek aan het Olympic National Park.

Regenwoud, zee en bergen

Op weg naar het Olympic National Park maken we een stop in Olympia zelf en strekken de benen eens in het Percival Landing Park. We zetten onze ochtendwandeling verder richting de haven waar we een goed zicht hebben op het Capitool en heel in de verte de Olympic Mountains. Eenmaal Olympia buiten begint de natuur. We rijden kilometers langs een gigantisch grote zeearm van de haven, Hood Canal. Gezien het middag is, verkiezen we om eerst in het toeristische stadje Port Angeles een overnachtingsplaats te zoeken. Port Angeles ligt vrij centraal om diverse plaatsen in het park te bezoeken. Na ingecheckt te hebben, starten we ons bezoek aan het eerste natuurpark op onze reis; Olympic National Park.

Op onze eerste tocht door Deer Park komt onze 4*4 al van pas. Langs een onverharde weg bereiken we een magnifiek uitzichtspunt. We maken er een kleine wandeling; de Rainshadow Loop Trail, naar de top van Blue Mountains. We bevinden ons op 1831 meter en hebben een prachtig zicht van 360° op o.a. Port Angeles, Strait of Juan de Fuca, Vancouver Island en de Olympic Mountains.

Onze tweede wandeling start in Hurricane Ridge. We wandelen naar de top van Hurricane Hill. Opnieuw worden we beloond met een prachtig uitzicht op de omgeving. Het is reeds laat op de avond en we zien de zon langzaam zakken. Nog nooit waren we zo laat op de dag hoog in de bergen. Daarna zakken we terug af naar de kust en eindigen we de avond bij Wendy’s, een hamburgerketen met de enige echte verse hamburgers.

We zijn reeds vroeg op om ons bezoek aan het Olympic National Park verder te zetten. Onze eerste stop is Lake Crescent, waar we een ochtendwandeling maken naar Marymere Falls. Na gisteren vooral de Olympic Mountains bewonderd te hebben, ligt vandaag de klemtoon op het regenwoud en de kuststrook. We trekken naar Hoh Rain Forest en Quinault Rain Forest. Elke vierkante centimeter van de bodem is bedekt door levende planten. Sommige planten leven zelfs op de andere. Deze epiphytes geven het jungleachtige uiterlijk aan het regenwoud. De meest voorkomende boomsoort is de Sitka Spruce Trees, de kleine broertjes van de sequoia’s. Ze worden ook duizend jaar oud en zeer groot van omvang. We doen er enkele wandelingen en zakken daarna af naar de kust, naar de Stille of Grote Oceaan.

De sea stacks die we er zien zijn geërodeerde gedeeltes van het voorgebergte. We treffen ook veel boomstammen aan op het strand. Ze zijn door de rivieren naar de oceaan gevoerd, die later dan weer door de oceaan op het strand en tegen de rotsen zijn gesmeten. Het is eerder hoogwater als wij op het strand arriveren. We zien dus enkel de grote sea stacks uit de zee oprijzen. Bij laag water kan je echter mooie wandelingen maken tussen de getijden poelen en kleinere sea stacks. Vergeet je verrekijker niet, want met een beetje geluk kan je hier walvissen en zeehonden zien. De zon gaat reeds onder als we inchecken in ons hotel in Olympia.

Hoog in de wolken

Ondanks dat we Mount Rainier nooit echt in zijn geheel hebben kunnen zien door de wolkensluiers, beseffen we dat bij helder weer deze vulkaan en zijn vele gletsjers prachtig moeten zijn.
In minder dan twee uur rijden we van Olympia naar de voet van Mount Rainier. We trekken twee dagen uit voor een bezoek.

Op onze eerste dag gaan we het park binnen langs de Nisqually Entrance. We stoppen op enkele viewpoints en lunchen in Paradise. Het weer is ons niet gunstig gezind. Mount Rainier zit in de wolken en laat zich niet zien. Op de Nisqually Vista Trail laat hij enkel de voet zien van zijn Nisqually gletsjer. We zien wel de immense rivierbedding die honderd jaar geleden nog gevuld was met ijs. We dachten dat onze dag een flop ging worden, maar onze wandeling naar Pinnacle Peak maakt veel goed. We stijgen boven de wolken uit en krijgen als beloning voor onze inspanning het zicht op de top van Mount Rainier.

Na een nachtje slapen bezoeken we Mount Rainier vanaf de oostkant. We volgen namelijk de Sunrise Route. Mount Rainier en de omliggende bergtoppen zitten terug in de wolken en ook de rest van de dag laat hij zich niet meer zien. We maken een wandeling van 11 km naar Glacier Basin, met zicht op de Emmons gletsjer. Ondanks dat we Mount Rainier nooit echt in zijn geheel hebben gezien, hebben we toch voldoening van de wandelingen die we er gedaan hebben en beseffen we dat bij helder weer deze vulkaan en zijn vele gletsjers prachtig moeten zijn. We keren terug naar Yakima en slapen voor een tweede keer in de voortreffelijke Quality Inn. Morgen wordt het een lange dag rijden naar Yellowstone. Dan gaan we terug een totaal nieuw landschap tegemoet.

Geisers, bronnen en modderpotten

Een lange overgangsrit brengt ons naar Bozeman, een stad dichtbij de Noordelijke ingang van Yellowstone. Yellowstone is het oudste en ook één van de mooiste parken van Amerika. We trekken er dan ook 3 dagen voor uit om dit wonder van de natuur te bezoeken.

Yellowstone is een heel gevarieerd park. We ontdekken er geisers, heetwaterbronnen, modderpotten, fumaroles, bossen, watervallen, een groot meer en de canyon waarin de Yellowstone rivier stroomt. Dieren zijn hier geen vaag begrip. We zien er werkelijk bizons, elanden, herten, coyottes, …Verder leeft hier naast de bruine beer ook de grizzly en vele vogelsoorten zoals pelikanen.

Onze eerste dag brengt ons van Mammoth Hot Springs, langs Tower-Roosevelt naar Fishing Bridge. Die dag verlaten we reeds laat het park via de Oostelijke ingang en overnachten in Cody. Cody is een stadje waar de westernsfeer nog leeft en met als centrale figuur Buffalo Bill.

Op onze tweede dag gaan we het park in langs de oostelijke ingang. We volgen de Grand Loop Road van Fishing Bridge naar Old Faithful. Verder geraken we die dag niet. Al onze tijd en aandacht wordt opgeslorpt door de vele geisers en heetwaterbronnen. Bovendien maken we er een rustige avond van in Madison. Achteraf gezien, een stadje met heel veel accommodatie en waar we de vorige nacht ook beter hadden geslapen.

Onze derde dag wordt er terug één van geisers, stoomgaten en heetwaterbronnen. We starten deze keer bij Roaring Mountain en zakken af naar Old Faithful. Daar sluiten we ons bezoek aan Yellowstone af met de kers op de taart; een tweede maal bewonderen we het uitbarsten van die ouwe, getrouwe rakker, The Old Faithful.

Cowboys in Amerika

We verlaten Yellowstone via het Grand Teton National Park. Je rijdt dan door de Grand Teton Mountains, één van de jongste bergketens van Noord-Amerika. Er zijn 12 pieken die hoger zijn dan 3650 meter; de hoogste is Grand Teton met een top van 4.198 meter. Het mooie aan deze bergketen is dat hij geen voorgebergte heeft waardoor de bergen direct naast je omhoog rijzen. In de vallei hebben zich mooie meren gevormd waar erg veel vogels en wilde dieren, waaronder zwarte beren, grizzlyberen, elanden, prairiewolven enz. leven. Die dag rest ons enkel nog wat sightseeing vanuit de wagen.

We rijden verder naar het dorpje Jackson, een skioord, maar ook een meer dan geslaagd cowboydorp. ’s Avonds twijfelen we dan ook even om de volgende dag toch maar uitgebreider Grand Teton te gaan bezoeken en hier een nacht langer te blijven, doch de regen die ’s morgens met bakken uit de hemel valt, geeft ons weinig andere keus dan onze route naar drogere oorden verder te zetten. Vandaag is dan ook een overgangsrit naar Page in Arizona.

Lichtspektakel in de slotcanyon

Wanneer we ’s morgens uit Jackson vertrekken, richting Page, wagen we ons aan een heel grote gok. We hebben immers geen reservatie voor ons bezoek aan Antelope Canyon en toch willen we het erop wagen. Het verlangen is te groot. Het eerste wat we dan ook doen na de lange rit is het reserveren van een ticket. Dat we meer dan geluk hebben staat vast. We kunnen er voor de volgende dag nog bij op het zeer populaire uur van 11u30, omdat de lichtinval rond de middag de canyon heel mooi kleurt.

De upper Antelope Canyon wordt uitgebaat door de Navajo indianen en kan men alleen maar bezoeken onder begeleiding. De lower Antelope Canyon kan je vrij bezoeken. Ons bezoek aan de slot canyon heeft anderhalf uur geduurd en achteraf kunnen we alleen maar besluiten dat het de lange rit ernaar toe meer dan waard was.

Het feit dat je als haringen in een ton naar de canyon wordt gebracht, wekt aanvankelijk argwaan op. Eenmaal daar kan je vaststellen dat het wel druk is, maar de gidsen zorgen niet alleen voor boeiende informatie, maar ook dat iedereen respect heeft voor elkaar en ze geven aanwijzingen over hoe je de mooiste foto’s kan maken in de canyon. Vooral rond de lichtinval is het belangrijk te weten vanuit welke positie je de beste foto’s kan maken.

Onbetaalbare olie 

De eindbestemming van het eerste deel van onze reis is Las Vegas. Maar alvorens daar op te gaan in glitter en glamour, bezoeken we eerst Antelope Canyon, Glen Canyon en Lake Powell. Wanneer we de omgeving van Page verkennen, begrijpen we steeds meer waarom olie zo belangrijk is voor de Amerikanen. Van her en der komen ze zich uitleven met hun quads, speedboat, jetski en 4*4 op en rond het meer. Wanneer we zelf informeren naar het huren van zo’n speedboat blijkt de huurprijs niet onoverkomelijk te zijn, maar wel de hoeveelheid benzine dat dit speelgoedje op een paar uren drinkt. We houden het aan het meer Lake Powel dan maar bij een frisse duik en zonnebaden op het strand. Verder bezoeken we de omgeving met de stuwdam en de Horseshoe Bend.

Van Page gaat het naar Las Vegas, de stad die nooit slaapt. Na twee weken intensief natuurparken te bezoeken gaan we vier dagen uitrusten en zonnebaden in de woestijnstad Las Vegas.

Las Vegas groeit

Op de strip flikkeren nog steeds de meest waanzinnige neonverlichtingen, worden nog grotere en indrukwekkender hotels gebouwd en staan de deuren van de casino’s wagenwijd open. We logeren er in het Mirage Hotel op de Strip. We brengen onze dagen door aan het zwembad, nuttigen een cocktail, doen een gokje, bezoeken de vele hotels en hun shows en laten ons culinair gaan aan de vele megagrote buffetten die hotels goedkoop aanbieden om potentiële gokkers te lokken naar hun casino.

Fremont Street is het oude Las Vegas waar de eerste casino’s werden gebouwd. Met de ontwikkelingen op de Strip of Las Vegas Boulevard kwam het in verval. Fremont Street kon niet meer concurreren met megagrote hotels en casino’s die op de strip werden gebouwd. Nu wordt de straat heropgewaardeerd en worden de toeristen gelokt met een grote geluid- en lichtshow. Wij nemen de Deuce, de bus die de strip op- en afrijdt, ernaartoe. De straat is overkoepeld en hierop speelt de moderne show zich af. Miljoenen LEDmodules produceren de beelden op het gewelf boven de straat en ook de muziek is van bijzondere kwaliteit. Na deze attractie verkennen we nog de historische casino’s en bewonderen we de oude neons die nog de glitter en glamour van weleer uitstralen.