Wat onmiddellijk opvalt bij het binnenkomen van Varanasi is de typische geur en het zeer drukke straatleven. We zijn nu wel al wat gewoon, maar het is hier nog drukker dan elders. Het is hier ook veel vuiler, deels door de vaak smalle straatjes, anderzijds omdat er hier nog meer dieren dan elders vrij rondlopen.,

Eenmaal geïnstalleerd trekken we de stad in en via een wirwar van straatjes komen we al vrij vlug uit aan één van de ghats.

Varanasi is een belangrijk pelgrimsoord voor de hindoes gelegen aan de heilige rivier de Ganges. De ghats zijn de trappen die van de straatkant de Ganges ingaan en langswaar de hindoes de heilige rivier betreden voor hun godsdienstrituelen. Door te baden in de Ganges zou men het slechte uit vorige levens wegwassen. Er zijn ook twee crematieghats. Wie sterft en gecremeerd wordt in Varanasi zou ontsnappen aan de cyclus van geboorte, dood en wedergeboorte.

De lijken worden in de open lucht, op brandstapels gecremeerd. Alvorens te cremeren wordt het lichaam dat gewikkeld is in een doek nog eenmaal ondergedompeld in de Ganges. Het is de oudste zoon die de brandstapel aansteekt. Het is een vrij luguber tafereel. Immers wanneer de familie te weinig geld heeft voor de aankoop van het nodige hout, blijven er vaak resten van botten over. Die worden samen met de as in de Ganges geworpen. En wanneer de schedel niet uit zichzelf splijt, dan wordt die met een stok opengeslagen zodat de ziel het lichaam kan verlaten. Niet iedereen mag gecremeerd worden. Zwangere vrouwen, kinderen jonger dan 10, heilige Sadhu’s en wanneer de persoon gestorven is aan een giftige cobrabeet, lepra, waterpokken of een ongeval komt niet in aanmerking voor crematie. Hun lijk wordt verzwaard met stenen zo de Ganges ingegooid.

We krijgen al deze informatie van een jongentje dat daar rondliep. Omdat hij zo zijn best doet, geven we hem wat fooi. En dat is iets wat we beter niet hadden gedaan. Bijna ogenblikkelijk komt iemand van een duidelijk hogere kaste op hem af en begint hem stokslagen te geven. Wij zijn gechoqueerd en snappen er niets van. De man zegt ons direct dat het voor ons geen probleem is. De jongen wist dat hij geen geld mocht ontvangen bij de crematies. Dit is blijkbaar een regel die daar geldt. Volledig uit ons lood geslagen druipen we af. We duiken de kleine straatjes er achter in, maar het voorval blijft ons achtervolgen.

De volgende dag maken we een boottrip op de Ganges bij zonsopgang. Wanneer we om 5 uur 's morgens bij de opkomende zon de Ghats aanschouwen, krijgen we een prachtig schouwspel te zien. Het lijkt alsof de helft van Varanasi zich zit te wassen in het vuile water.

Varanasi is een stad die je ofwel intrigeert of waar je onmiddellijk een afkeer van krijgt. Ik raak geboeid door de stad en de indrukken die ik er heb opgedaan, zullen mij mijn hele leven bijblijven.