Voor het eerst op skivakantie met twee kleine kinderen in Mayrhofen. We zijn goed voorbereid. De kinderen, 3 en 5 jaar, hebben reeds een 6-tal skilessen gevolgd in Terneuzen en ze vinden het leuk. Mayrhofen is een groot skigebied, waar we reeds eerder zijn geweest. We kennen het daar al een beetje en de 900 kilometer lange rit erheen is eenvoudig. Bijna de hele weg autostrade en in maart sneeuwvrije wegen. Nu het nog kan met de kinderen, reizen we buiten het seizoen.

© Reisfanaten.be

We hebben een familiekamer geboekt in het hotel Neuhaus. Al vlug blijkt dat dit hotel geen vier sterren waardig is. Wij hebben vol pension geboekt en het is vooral de keuken die het hotel naar beneden haalt. In de formule kamer en ontbijt zouden wij dit hotel wel aanraden.

Reeds bij aankomst wordt een domper op onze vakantievreugde geplaatst. Het onthaal is vriendelijk, maar de familiekamer die we geboekt hebben is niet beschikbaar, en dit tijdens het laagseizoen. We worden 500 meter verder van het hotel in een gewone kamer gedropt voor één nacht. Het is niet handig om met twee kleine kinderen telkens de straat op te moeten om te gaan zwemmen, te gaan eten, spelen e.d. Reeds kort na de middag waren we in ons hotel, maar van de accommodatie hebben we die dag niet echt kunnen genieten. De volgende dag moeten we dan terug uitchecken en verhuizen, wachten tot de kamer klaar is, installeren,… Het kost je een halve dag skipret. Bij onze tweede check-in hebben we keuze uit twee suites. De eerste heeft twee kamers en een badkamer, maar de kinderen moeten er slapen op de zitbanken. Dat zijn geen volwaardige bedden om in te slapen, daar rol je zo af. We worden alsmaar kregeliger. De tweede kamer heeft gelukkig wel vier volwaardige bedden en daar zijn we heel tevreden mee. Tot slot vergt het ons dan nog een krachtige onderhandeling om een deftige compensatie te krijgen voor onze eerste hotelnacht en de dag skiën die we kwijt zijn. We krijgen de prijs van één hotelnacht terug en zijn daar wel tevreden mee.

© Reisfanaten.be

We stellen het skiën nog een dagje uit en gaan sneeuwpret beleven met de slee in Madseit. Daarna slagen we er toch nog in om te genieten van de accommodaties in het hotel. Voor de wellness moet je extra betalen, maar de familie sauna is inbegrepen en die volstaat wel. We amuseren ons ook in het zwembad met tegenstroom en voor de kinderen is er kinderland, met een klimmuur, blokhut, klimrek en spelletjes.

Het diner waarmee we elke avond afsluiten is geen topper. Toch kunnen we enkele tips geven zodat je niet met honger van tafel gaat. Op het menu van de kinderen stonden enkel gefrituurde zaken, maar ook daar zijn we er in geslaagd om meer gezonde dingen op tafel te krijgen.

Het restaurant heeft meer van een aangeklede refter en de obers maken er ook geen gezellige aangelegenheid van. Je moet zelf op de rem gaan staan of anders ben je op 30 minuten klaar en buiten. Nog voor je een blik hebt kunnen werpen op de drankenkaart, schuiven ze de starter al voor je neus. Deze gang wordt afgeruimd nog voor alle tafelgenoten klaar zijn en terwijl jij je starter nog aan het verorberen bent, vragen ze al welke soep je wil. Die staat er dan ook onmiddellijk.

© Reisfanaten.be

De hoofdmaaltijd is minder dan een dieetmaaltijd, meestal varkensvlees, een minimale hoeveelheid groenten en koolhydraten. De weinige voedingsmiddelen worden opgewaardeerd door de mooie presentatie, die eigenlijk weinig inhoudt. Zoals bijvoorbeeld een schelletje kippenwit op een bedje gekonfijt fruit. We zijn de eersten om aan tafel te gaan, maar als we de zaal verlaten, valt het ons op dat de brood- en kaasplank op enkele sneden na leeg is. We zijn niet de enigen die met een onverzadigd gevoel van tafel gaan. De eerste avond proberen wij de maaltijd nog aan te vullen met brood, maar uiteindelijk vragen we een extra schotel en zeggen rechtuit dat het niet genoeg is. Ook voor de kinderen vragen we meermaals een volwassen schotel, i.p.v. de gefrituurde etenswaren. Ze maken daar geen probleem van, als het maar snel gaat. Je hoeft geen Bourgondiër te zijn om te begrijpen dat dit geen gezellige maaltijd is waar je graag een dure fles wijn bij besteld. Het ontbijt is in orde, maar je krijgt er geen wauw gevoel van. De eieren worden er vers gebakken, doch geen spek en worstjes, ondanks de vele Engelse klanten.

© Reisfanaten.be

Nu is het tijd om te skiën. Mayrhofen in Tirol, gelegen aan het einde van het Zillertal, heeft wel 136 km skipistes. Je bereikt ze vanuit het dal met de Ahornbahn en de Penkenbahn. Beide kabelbanen liggen op 5 minuten wandelafstand van elkaar. De kinderen zijn ingeschreven in de skischool Michael Tanner en de lessen gaan enkel door op de berg Ahorn. Dit is het kleinste deel van het skigebied. De Penkenbahn is veel populairder en gaat naar een veel groter gebied. Het kleine skigebied heeft vooral veel voordelen voor de kinderen om te leren skiën. In de skiklas zitten maar vijf kindjes en er zijn verscheidene aaneensluitende blauwe pistes, veilig voor kleine kinderen. De kostprijs valt goed mee. Tot 6 jaar moeten de kinderen geen skipas betalen. Voor 5 dagen skiles en de uitrusting betalen we 180 euro per kind.

© Reisfanaten.be

Op onze eerste skidag wil de mist maar niet wegtrekken. De kinderen volgen 2 keer 2 uur les. Halverwege hebben ze een kwartier pauze in een verwarmde blokhut. Ze krijgen dan snoepjes en drinken. Door het slechte weer kunnen ze enkel skiën op de babypiste. De volgende dag hebben we meer geluk. De zon schijnt nog niet, maar het is wel uitgeklaard. De kinderen gaan direct van start op de blauwe piste vlak bij de school. In de namiddag worden ze opgesplitst. De kleintjes blijven bij de juf op de blauwe piste en Fien krijgt privéles. Samen met de leraar verkent ze de andere blauwe pistes op de Ahorn. De derde skidag is het weer nog goed tot aan de middag. Nu mogen ook de kleintjes mee de andere blauwe pistes verkennen. Een 5-tal kabouters volgen nu de leraar en de juf en leren op de zetellift te gaan. In de namiddag valt er zoveel sneeuw uit de lucht, dat we verplicht zijn pauze te nemen. Gelukkig hebben we daarna nog twee zonnige skidagen. De sneeuwkwaliteit is super en de kinderen leren nu op de pannenkoekenlift te gaan. Fien is haantje de voorste en skiet altijd direct achter de juf. Ze begrijpt als je haar iets uitlegt en voert het ook uit. Wout, bijna 4 jaar, luistert niet zo goed, begrijpt het allemaal niet zo goed, kan zich niet zo goed concentreren, maar tegen al onze verwachtingen in leert hij het toch, met vallen en opstaan.

© Reisfanaten.be

Na twee dagen hebben wij dit deel van het skigebied wel gezien. Er zijn wel nog een aantal rode pistes en een gedeeltelijk zwarte dalafvaart. Vermits het voor ons ook al 6 jaar geleden is dat we nog geskied hebben, is deze skivakantie wel een goede opwarmer. De skischool voorziet opvang over de middag, maar onze kinderen zijn nog te klein om een hele dag alleen skischool te volgen. Skiën moet je leren met vallen en opstaan, en dat is voor twee kleuters niet altijd evident. Schreien doen ze allemaal wel eens en het kon hen motiveren als ze ons af en toe eens tegenkwamen op de piste. Eens zwaaien naar mekaar en een dikke duim krijgen van mama en papa doet wonderen.

Op de 4^de en tevens zonnige skidag beslissen we om toch eens naar het andere deel van het skigebied te gaan. We brengen de kinderen eerst naar de Ahorn en nemen dan de Ahornbaan terug naar beneden. Daar aangekomen is het vijf minuten stappen naar de Penkenbahn. We doen er 30 minuten over om naar het andere gebied te gaan en kunnen daar dan 1 uur skiën alvorens we terug moeten aanzetten, om de kinderen op te halen voor de middag. We hebben het geprobeerd, maar het was niet echt de moeite.

© Reisfanaten.be

Wat wel de moeite was, is dat onze twee kleuters in een veilige omgeving goed hebben leren skiën, zonder er trauma’s aan over te houden. Wij hebben nog twee zonnige skidagen gehad op de Ahorn. Terwijl de kinderen zich amuseerden op de drie funslopes, hielden wij het al eens vlugger voor bekeken en zochten een terras op. Ruimte genoeg om te chillen en te zonnen op het terras van een klassieke berghut of in één van de ligstoelen of zitkussens aan de iglo bar.

En ook hier komt aan alles een einde. Op naar de volgende vakantie!