Marhaba, welkom, voor het eerst zijn we op bezoek bij de Arabieren. We maken een citytrip in één van de zeven Verenigde Arabische Emiraten (VAE), Dubai. Samen met de hoofdstad Abu Dhabi, is Dubai één van de belangrijkste steden.

Vanuit de luchthaven van Dubai bereiken we gemakkelijk de stad. De rode lijn van de metro vertrekt vanuit de terminal waar wij landen. Ons hotel is gelegen op het kunstmatig aangelegd schiereiland The Palm Jumeirah. Met de metro sporen we eerst een 16-tal stations voorbij tot we komen aan de halte het dichtst bij The Palm; Dubai Internet City Station, nr. 34. Vandaar nemen we de taxi naar het hotel.

Voor het eerst ervaren we de woestijntemperaturen. Oktober tot april zijn de koudste maanden met gemiddeld 25 à 30 graden. Vanaf mei stijgen de temperaturen met in juli en augustus tot 50°. Wij zijn er in september en voelen en zien hoe het zweet ons afloopt bij 40°. Je zoekt er de schaduw en op iedere hoek van de straat, als je die al afloopt, koop je een drankje om je vochtverlies te compenseren. Lang geleden dat we dergelijke temperaturen nog hebben getrotseerd. (cfr Cambodja en Death Valley). Vanaf het metrostation 34 kan je ook de Palm Jumeirah Monorail nemen naar het eiland dat door enorme baggerwerken werd aangelegd. Je arriveert dan in het majestueuze hotel Atlantis The Palm. Het Sofitel Dubai Palm ligt eigenlijk op wandelafstand van dit hotel, maar de ervaring leert dat je deze wandeling bij dergelijke woestijntemperaturen maar 1 keer doet.

We combineren de metro en de taxi om ons doel te bereiken. De metro is goedkoop, maar schiet tekort om links of rechts van die rode lijn bezienswaardigheden te bereiken. En zoals reeds gezegd het is niet evident om een paar huizenblokken landinwaarts of richting kust af te lopen. De taxi is goed betaalbaar, maar als je hem niet combineert met de metro loopt de som tegen het einde van de dag ook wel op. De ladycab blijkt een euro duurder uit te vallen. De dames vervoeren alleen vrouwen en families. Ook zonder kinderen bleken wij een familie te zijn en Bart mocht zelfs naast de chauffeuse zitten. Best toch altijd eerst even vragen. Als Westerling let je daar niet op, maar ook in de metro is het tweede compartiment voorzien voor de vrouwen. De eerste wagon is de eerste klas. In de tweede wagon kan je als man dus nooit opstappen. Daarna volgt minstens één wagon waarop tussen bepaalde tijdstippen alleen vrouwen zijn toegelaten. Ga je als vrouw alleen op pad, dan hoef je echter niet te vrezen. Je ziet er geen politie op straat, maar Dubai staat ervoor gekend heel veilig te zijn. Er zou geen straatcriminaliteit, diefstal of geweld zijn.

Reeds vanop de metro kan je een glimp opvangen van de grootse architectuur van Dubai. De wolkenkrabbers en winkelcentra overtreffen elkaar en er worden er nog steeds bijgebouwd. Eén van onze uitstappen gaat naar de Burj Khalifa. Met zijn 828 meter is het het hoogste gebouw in de wereld. Het grondplan heeft de vorm van een woestijnbloem, de Hymenocallis. De zes bladeren en de toren herbergen een luxehotel, kantoren en appartementen. 12 000 mensen wonen en werken er. Tot hoog in de lucht leeft men in alle luxe en aan de voet van de Burj Khalifa is een vijver waar je vanaf 18u, iedere 20 minuten kan genieten van de dansende waterfonteinen op klassieke muziek. Dit schouwspel doet ons terug denken aan Las Vegas, maar deze dancing fountains zijn natuurlijk een stuk groter.

Na een paar kiekjes in hurkzit en kikvorsperspectief te hebben getrokken van deze klepper, begeven we ons naar de Dubai Mall. Het grootste winkelcentrum ter wereld maakt deel uit van de hoogste toren ter wereld, de Burj Khalifa. Als je het daar niet vindt, dan vind je het nergens. Doch skiën kan je er echter niet. Daarvoor moet je in een ander groot winkelcentrum zijn, de Mall of the Emirates. Naast winkels vind je er een hotel, vele bars, restaurants, bioscopen en ook een skipiste. Je kan er een dagje gaan shoppen of een hele week. Als je wil is de Mall of the Emirates een vakantie op zich. De Ski Dome herbergt een 400 m lange skipiste met twee skiliften. Ski Dubai is het hele jaar open en de sneeuw en het klimaat is er iedere dag weer optimaal. Vanuit de winkelhal heb je een zicht op de voet van de skipiste. Achter glas zie je hoe de Dubainaren de hitte van de woestijn ontvluchten en zich uitleven in de sneeuw.

’s Avonds zakken we af naar Dubai Marina. Het is een kunstmatig aangelegde jachthaven omgeven door vele wolkenkrabbers. Je kan er rond de watersporthaven wandelen of als je hart het aankan ook joggen. Er zijn enkele terassen en restaurants en opnieuw is dit het grootste watersport- en woonproject ter wereld zijn.

Na het nieuwe Dubai te hebben verkend en reeds genoten te hebben van hotel, zwembad en strand op The Palm, trekken we nu met de metro naar het oude stadsgedeelte. Het historische stadsgedeelte van Dubai bevindt zich rond The Creek of Al Khor. Rond deze smalle zeearm van de Perzische Golf is Dubai ontstaan. Dubai heeft niet veel historische gebouwen, maar in dit oude stadsgedeelte kan je de Arabische cultuur en sfeer opsnuiven.

Aangetrokken door het water, maken we met een abra een tochtje op de Creek. Voor 1 dirham kan je de zeearm oversteken en een bezoek brengen aan de Soeks. (alternatief  is Souk Madinat) We kuieren rond in de smalle straatjes van de oude soek en de gouden soek. Daar herkennen we de opdringerigheid van de verkopers. We ontwijken de sjaals die rond onze schouders worden gedrapeerd en proberen of het ons nog lukt om af te bieden. Waar hebben we dit nog gedaan?
De Soeks sluiten rond 13 uur en gaan terug open rond 16 uur. Als vanuit de verscheidene minaretten in de omgeving de oproep tot het gebed weerklinkt, gaan de meeste winkeltjes dicht en de mannen begeven zich naar de moskee. In het straatbeeld zie je overwegend meer mannen, dan vrouwen. Een minderheid van de vrouwen draagt de traditionele kledij en je kan er ongestoord als westers geklede vrouw over straat, al let je natuurlijk wel een beetje op met de lengte van je rok en de diepte van je decolleté.

We besluiten een langer tochtje te gaan varen met een abra. Deze watertaxi’s zijn een stuk kleiner dan deze op de Chao Phraya rivier in Bangkok, maar hebben toch evenveel charme. De skyline van Dubai glijdt aan ons voorbij. Aan de kade liggen de traditionele houten dhows voor anker die nog steeds met de hand worden gelost en geladen. Deze historische haven waar alle welvaart is ontstaan, vormt nu nog maar een klein deeltje van de handel. Sinds de jaren ’70 heeft Dubai er reeds twee grote havens bij. De Dubainaren beseffen ook dat de inkomsten uit de aardolie stagneren en zoeken hun welvaart nu ook vooral in het toerisme. Luxueuze hotels strekken zich uit langs Jumeirah Beach en de schiereilanden zijn er niet alleen voor de prestige, maar ook om de kustlijn van Dubai te verlengen.

Na onze boottocht keren we terug naar het oude stadsgedeelte. Naast de Grote Moskee bevindt zich het Al Fahidi Fort. De Dubai Grand Mosque is niet toegankelijk voor Westerlingen. Het Al Fahidi Fort herbergt het Dubai Museum. Je wordt er geïnformeerd over het leven van de voorouders van de Dubainaren, de bedoeïenen, en het culturele leven in het oude Dubai rond de Creek. Op de binnenplaats staan replica’s van traditionele boten en je leert er over de parelvisserij. Aan de hand van een filmreportage komt ook het ontstaan en de evolutie van het nieuwe Dubai aan bod. Als aanvulling op dit museum dachten we een bezoek te brengen aan de Heritage en Diving Village. We hadden gehoopt hier het “Bokrijk” van Dubai terug te vinden, maar de gereconstrueerde historische nederzettingen lager er verlaten bij. De stalletjes waren leeg. Geen pottenbakkers en wevers, geen folkloristische dansgroepen, geen levende geschiedenis. We steken dan nogmaals de Creek over en brengen een bezoek aan het Heritage House. In dit traditionele lemen huis leer je het dagelijkse leven tijdens de jaren ’50 aan de Golf kennen. Vanop de binnenplaats heb je een goed zicht op de typische windtorens die je her en der op de lemen huizen ziet. Deze doen dienst als ventilatiesysteem. In de toren bevinden zich twee haakse muren, die zo vier schachten vormen. Langs twee schachten stroomde er koele lucht naar binnen en langs de overige twee ging de lucht terug naar buiten. Nog meer lemen huizen en windtorens vind je terug in de traditionele, mooi gerestaureerde wijk Bastakiya. Je vindt deze wijk terug achter de Grote Moskee. Het is er leuk wandelen in de nauwe straten en in de schaduw van de lemen huizen. Er zijn ook pittoreske eetgelegenheden, cafés en kunstgalerijen.

Het is aangenaam verpozen aan de Creek of in het moderne Dubai. Het lijkt een westerse plaats met een optimale multiculturele samenleving. Toch blijft het belangrijk ook aandacht te hebben voor de gedragscode. Dubai is nog geen democratie en westerlingen zijn vaak niet zo vertrouwd met de moraal van het land. Er heerst een nultolerantie t.a.v. alcohol en drugs. Alcohol kan je nuttigen in de restaurants van de hotels e.d. maar als je er zelf wil kopen, dan heb je een vergunning nodig. Wat drugs betreft, is ook de codeïne die in bepaalde medicatie zit strafbaar en kan je die het land niet zomaar inbrengen. Vloeken en dansen in het openbaar is provocerend gedrag en als je een foto wil nemen van een vrouw dan vraag je best eerst haar toestemming. Naast al deze dingen die “not done” zijn in Dubai, zijn er gelukkig ook nog vele “ to do’s”. Je kan er eindeloos winkelen, zonnebaden en luieren aan het privéstrand van een de meest prachtige hotels, en heel lekker eten.

Ontdek hier alles over onze citytrip naar het indrukwekkende Dubai
Lees ons reisverhaal
Onze hotelkeuze
Shoppen in Dubai
Topbezienswaardigheden in Dubai